Czereśniowe Pole

Słowiańszczyzna jest jak ocean, aby poczuć jego bezkres, głębię i moc trzeba się w nim zanurzyć i płynąć… ( test , który znalazłam 12 lipca w schronisku na Ślęży tuż przed rozpaleniem przez Babcie z Żółwiej Wyspy tam ponownie ognia jedności z przodkami, ognia otwierającego serca na Nowe, które nadeszło.... Słowianie czcili Jedynego Boga, lecz nie sposób zarysować granicy Słowianie czcili Jedynego Boga, lecz nie sposób zarysować granicy Słowianie czcili Jedynego Boga, lecz nie sposób zarysować granicy Słowianie czcili Jedynego Boga, lecz nie sposób zarysować granicy Słowianie czcili Jedynego Boga, lecz nie sposób zarysować granicy Słowianie czcili Jedynego Boga, lecz nie sposób zarysować granicy między ich religią, a życiem. Sfery przenikały się wzajemnie tak jak promienie słońca przenikają powietrze. We wszystkim, co ich otaczało dostrzegali i czcili przejaw bożej mocy i miłości. Czyniąc wciąż żywą wiedzę o stworzeniu, którą im powierzono mogli dowolnie czerpać z nieprzebranych zasobów...

Osoby zainteresowane wzięciem udziału w warsztatcie proszone są o kontakt telefoniczny : 606 363121 lub na adres emailowy: czeresniowepole@gmail.com Poprzedni adres emailowy jest nieaktualny - nie mam do niego dostępu. więcej o warsztacie tu

Chwila jest ulotna, zycie jest kruche jak ciastko, ktore rozpuszczam w ustach. pozostaje mi delektowac sie jego kazdym okruchem Kiedy napiera nam mnie lawina własnych i niewłasnych dąsów, marudzeń lub bardziej poważnych spraw innych, moja przestrzeń oddala się w sposób niezauważony, odsuwa się na bezpieczne antypody, aby spokojnie przetrwać kolejną komedię dell'arte. Jest to świetny moment, aby powrócić właśnie do siebie, określić swoją przestrzeń, przebaczyć sobie rozkojarzenie i słabość, uśmiechnąć się do swojej nieporadności i niezaspokojonych oczekiwań:))czule spojrzeć na chaos wrażeń, wziąć oddech, poczuć mądrość Ziemi pod własnymi stopami; z każdym oddechem wciągając jej piękną, majestatyczną moc życia, praporządek, harmonię współistnienia. Przypomnieć sobie wszystko od początku, en arche. Pozwolić, aby całe pomieszanie uleciało, a zachwyt nad sobą samą osadził się na dnie zastępując tym samym te myśli i wspomnienia, których ważność już dawno upłynęła. Adie! i Aho!...