Czereśniowe Pole

Wczoraj w trakcie wigilijnego spotkania zostałam wezwana do porodu Lubomira. Jechałam do szpitala na Madalińskiego; w radio płynęły dźwięki kolędy, o tym że to cud się rodzić. Cud rodzić się w Aleppo i cud rodzić się w Łodzi i cud rodzić się na łodzi na morzu będąc dzieckiem uchodźców. Jechałam do porodu w Warszawie.  W moim rodzinnym mieście - feniksie.  Gdzie hitler i stalin zrobili, co swoje, a moje babcie tam właśnie się rodziły, broniły, żyły.  Śnieżne opłatki spadały k u ziemi, na chodniki, okna, powieki i puste ulice. Zaparkowałam w tym samym miejscu co poprzedniego dnia z coraz większą wprawą. Szybko weszłam na porodówkę. Spokój i cisza wigilijnych oczekiwań. Para oczekująca na cud nie możliwy do zrozumienia. Obserwowałam jak moc narodzin zabiera ich mocniej w ten cud, to nieznane, niematerialne, które za chwilę ma się ziścić. Poprzedniego dnia zostawiłam ich śpiących na małżeńskim łożu pod różaną tapetą w pokoju do porodów naturalnych po falstarcie ich nadziei, że to już.

Witaj TWÓRCZYNI ŻYCIA, ta która nieustannie tworzy... Zapraszam Cię w przestrzeń miłości, którą jesteś, abyś odkryła z radością dziecka Siebie w nowej odsłonie. Zanurzenie się w esencjach życia napełni Cię witalnością, świeżością i miłością. Tak, to praca w kontakcie z Twoją podświadomą naturą, często nie racjonalną, ale to ona zarządza Twoim życiem, więc może czas przestać z nią walczyć, odpuścić i zawrzeć pokój. Możesz spodziewać się niespodziewanego w dobrej przestrzeni kobiecego kręgu. Trzymam dla Ciebie miejsce i zapraszam. Uzdrawiając choćby cząstkę siebie, zmieniamy ten świat na lepsze dla kolejnych pokoleń. Pozwól sobie na SIEBIE teraz. TWOJE PRZYJŚCIE NA ŚWIAT pozostaje w Twojej pamięci ciała. To jak ono zapamiętało czas od poczęcia do narodzin zostaje zapisane i tworzy imprint w układzie limbicznym. Ciało dąży podświadomie do oczyszczenia i transformacji tych zapisów, dlatego w Twoim życiu powtarzają się niekomfortowe sytuacje, aby pokazać Ci, co należy zrobić. M

Nasz pierwotny stan połączenia z łożyskiem, stan jedności. To bardzo pierwotna energia, która zostaje w naszej pamięci ciała. Asystując dorosłym w transformacji zapisów w układzie limbicznym zauważyłam, jak nasze ciała potrzebują powrócić do tej energii połączenia, potrzebują regeneracji, przypomnienia sobie stanu połączenia, jedności, zaufania, poczucia bycia kochanym, chronionym, zaproszonym na świat w miłości, harmonii, zdrowiu. Akt separacji i pozbawienie środków egzystencji, to dwa doświadczenia jakie doznają dzieci w momencie odcięcia pępowiny. Czy tego naprawdę świadomie pragniemy dla naszych dzieci? Dla nas samych? Oddzielenie, separacja, poczucie bezpieczeństwa, to bardzo podstawowe czynniki wpływające na sytuacje społeczności ludzkich obecnie. Tyle wojen, konfliktów między społecznościami, konfliktów wewnątrz społeczności, w państwach, w rodzinach. Wszędzie tam gdzie rodzą się ludzie w strachu, oddzieleniu....w innych trudnych odczuciach nie dzieje si

Jakiś czas temu podczas moich cotygodniowych zajęć w kręgu świeżo narodzonych mam i dzieci, jedna mama podzieliła się informacją o białym szumie, który pomagał usypiać jej córeczkę. Przyniosła małe białe pudełeczko z białym szumem - pozytywkę. Tego dnia miałyśmy  doświadczałyśmy pracy z głosem, improwizowałyśmy. Kobieta włączyła biały szum dla córki, a cały krąg kobiet kontynuował improwizację, szukanie dźwięków, dostrajanie się do głosu serca, wsłuchiwanie się w Siebie, pozwalanie sobie czuć, być przy włączonym białym szumie. To było niesamowite. Czułam się częścią łona, cząstką jakiejś tajemniczej, miłej mojemu sercu przestrzeni. Nie dziwię się, że maluszki mogą czuć się uspokojone. Przychodzi do mnie inspiracja. Pozwól sobie przed spaniem włączyć ten biały szum, niech Twoje ciało odpoczywa, relaksuje się przy tych dźwiękach. Poproś swoją podświadomość, aby poprowadziła Cię w przestrzeń łona mamy, aby doświadczyć zaufania, wdzięczności, radości oraz połączyć się ze świadomośc

Przypomnij sobie ten moment, kiedy poczułaś, że świat usuwa Ci się z pod nóg. Chodzi mi o takie sytuacje, w których dominuje stres. Czujesz się zagoniona w kozi róg. Może uświadomiłaś sobie, że obracasz się w tzw. błędnym kole. Jak z niego wyjść? - zastanawiałaś się, bo miałaś niezwykłą okazję przekroczyć linię tzw. strefy komfortu. Wyjść z Siebie i stanąć obok.:)) Tak stanąć obok i przyjrzeć się z dystansem na to, co się w Tobie odgrywa. Dodajmy, że już wiesz, ile sytuacji tak naprawdę, mówi Ci wiele o Tobie. Jesteś świadoma i bierzesz odpowiedzialność za swoje emocje i decyzje w Życiu. A teraz przypomnij sobie lub wyobraź sobie, że wszystko się dobrze układa w Twoim życiu. Do tego jest tak, jak bardzo chcesz, aby było i czujesz codziennie wdzięczność dla Siebie i dla Świata. Jeśli w tym momencie, jest Ci trudno sobie przypomnieć, to udawaj:) wyobraź sobie, że mogłoby być zupełnie inaczej: czyli jak? Oczywiście marzysz o tym, aby czuć się jak najlepiej, czyż nie? Jak wyko

Sekretna poranna praktyka akceptacji Tę praktykę możesz zrobić o każdej porze dnia. Potrzebujesz tylko siebie i jedną lub dwie, no może 5 minut, które wpłyną na całe Twoje życie. Gotowa? - przeczytaj, poczuj i oddychaj... ,, Dzisiaj rano wstałaś i zauważyłaś, jak się czuło Twoje ciało?Jak się czuła Twoja twarz, brzuch, stopy? Spytałaś się, czego one potrzebują? Czy Twoje ciało miało okazję poczuć się zaakceptowane i słuchane? A może inaczej przywitałaś się ze swoim ciałem? Przypomnij sobie. Od tego jak się budzimy bardzo wiele zależy. Śpisz, powoli czujesz, że się przebudzasz. Przypomnij sobie ten moment i wyobraź sobie, że to się dzieje teraz! Zauważ swój oddech. Poczuj, że ten oddech wita się z Twoim boskim ciałem od środka, czule, uważnie... Masz okazję wysłać najsłodsze pocałunki sobie na dzień dobry! Wypełnić się miłością od środka. Kilka soczystych, zmysłowych oddechów posyłasz teraz do różnych cząstek Twojego ciała. W końcu budzi się w Tobie nowe życie każdego dnia. Wyob

,, Kiedy jej umysł wzbijał się wysoko, napisała sobie kolejną myśl płynącą namiętnie i z pilnej potrzeby wyrażania się, oszołomiona rozkoszą planowania, lekko wpadająca w panikę, bo to co czuła, było o-g-ro-m-n-e, obezwładniające i pieściło jej ciało od wewnątrz. Tak – rozmarzyła się –  to wszystko objąć, wyrazić, ten cały zachwyt, to co czuję teraz!  – tu spotkała swoją Bezsilność uśmiechającą się niczym Mona Lisa, choć w jej wizji pojawiła się Dama z łasiczką, co tylko obnażało jej dyletantyzm.  - Ah, przewrotny jest mój umysł, aby przeistoczyć się w piękną, pełną mocy, mądrą Monę. – pomyślała. Czyżby to było zaproszenie i pstryczek w nos dla jej próżności. Tu wspaniałe arcydzieło, a ty tu ze swoimi obezwładniającymi odczuciami z tu i teraz? Myśl zawisła gniewnie, burzowo i wiosennie… Ale o czym to myślała wcześniej?  Oddetchnęła z ulgą. Ciało, serce, oddech.  Poczuła, jak jej świadomość ląduje w sercu.  Wypełnia klatkę piersiową po koniuszki sutków.

Podzielę się z Wami moją odpowiedzią na temat zbliżającego się trzymiesięcznego cyklu!  Chcesz oswoić w sobie lęk przed ciążą, porodem, wyjściem w świat ze swoją unikalną naturą? Czujesz, że praca w polu narodzin może uzdrowić negatywne zapisy w ciele i przywrócić poczucie sensu? Chcesz w końcu mieć odwagę być kobietą spełnioną i realizować swoje cele, spełniać swoje wartości na swoich zasadach? Wiesz, że Twoje ciało ma wiele do zaoferowania Tobie i potrzebujesz pogłębić z nim kontakt? Jestem ciekawa jaka motywacja stoi za Twoją potrzebą pracy w polu narodzin? Jakie masz oczekiwania?  Czy czujesz, że jest jakiś szczególny obszar do transformacji istotny na ten moment Twojego życia? Praca w polu narodzin zawiera serię procesów, ćwiczeń budzących do zestrojenia się ze SWOJĄ PRAWDZIWĄ ISTOTĄ,  poprzez pogłębienie kontaktu z ciałem, uzmysłowienie sobie negatywnych, często nie swoich wzorców. Jest to synteza pracy w polu narodzin, metody recodingu, i

Poranna kąpiel Budziła się czując ucisk w sercu, jakby jarzmo z dawnych czasów niewidzialnie pilnowało jej wzlotów i upadków. Było jej trudno powstać. Ale doświadczanie smaku tej grawitacji duszy stawało się jedynie rozpoznawalną zmysłowo kotwicą istnienia. Jakby miała wypisane na czole jarzmo porażki, niespełnienia. Szukała uwolnienia od dyktatu szumnie brzmiącego: Bycia w Spełnieniu. Zgoda na bycie gdziekolwiek, wydawała się uwolnieniem i jednocześnie porażką. Czuła się emocjonalnie poobijana przez łakome myśli, a co za tym idzie - emocje. Nie widziała żadnej struktury, akcji, splotu zdarzeń. Co z tego, że wczoraj w pierwszej połowie stycznia, kiedy patrzyła na przyszłą matkę szukającą duchowych przeżyć, pojawiła się za oknem nad stawem smukła szaro kremowa czapla, żuraw. Znak. Drogowskaz tak jednoznaczny, ale jej ciało patrzyło z tęsknotą. Czuła, jak ta sytuacja odziera ją z magii niedoskonałości. …( ,,doskonałe” przecież bywały kobiety kończące szkoły przed II